Get your Ego in check

Blog over Extreme angst, verandering en het belang van nachtrust

In mijn praktijk bleken er in een korte periode een relatief groot aantal cliënten ‘opeens’ te kampen met extreme angsten.

Ze werden beschreven als letterlijk doodsangst, existentiële angsten, angst om de straat op te gaan en deel te nemen aan het sociale verkeer.

Ook werden een aantal angsten beleefd die niet reëel waren maar die al geruime tijd sluimerden en die nu opeens fel opflakkerden, waardoor de cliënt letterlijk verlamd van angst raakte.

Een paar voorbeelden: iemand die bang was zijn overigens gezonde tanden te verliezen, iemand die dacht nooit meer een baan krijgen ondanks dat er vraag naar hem was, iemand die ‘nergens’ een nieuwe woonplek zou kunnen vinden, extreme angst om ergens opgesloten te raken en niet weg te kunnen, angst dat alle haren zouden uitvallen en ik vergeet er nog een heel stel.

Bij elke cliënt speelde stress een grote factor: omstandigheden die waren veranderd waardoor de comfort zone onder druk kwam te staan en de cliënt voor een verandering proces stond.

Waarop vervolgens het lichaam reageert met een mechanisme dat probeert om de oude, veilige status quo te handhaven: angst.

Even over angst: angst is afwezigheid van informatie.

Vooral in het bovenstaande geval waarbij iemand een nieuwe weg wil inslaan en oude gewoontes wil loslaten is angst de manier bij uitstek om hem of haar daarvan af te houden.

Angst verlamd, angst maakt dat je aarzelt, twijfelt, jezelf terugtrekt.

Hoe minder reëler de angst, hoe kleiner het daadwerkelijke obstakel.
Immers, het lichaam (of het Ego) weet dat alle reële angsten om het verandering proces tegen te gaan al met succes weerlegt zijn, en dus grijpt het naar de laatste toevlucht: irreële angsten.

Dat bij een jonge gezonde vrouw in één klap alle haren en tanden gaan uitvallen is niet reëel.

Dat iemand die na 30 jaar weer voor het eerst weer in een vliegtuig stapt op diezelfde vlucht gaat neerstorten, is ook, hoe je het ook wendt of keert, niet bepaald conform de realiteit.

Dat je ‘opeens’ kanker blijkt te hebben en doodgaat, dat iedereen eigenlijk altijd een hekel aan je heeft, dat jij de enige bent zonder doorzettingsvermogen, dat uitgerekend jouw vakantie niet doorgaat, dat jouw nieuwe aangebouwde keuken gaat instorten, enzovoort, is niet reëel.

We kunnen allemaal wel een paar van dit soort angsten oplepelen.Het opvallende is dat een dergelijke angst altijd voorafgaat aan een nieuwe fase in het leven van de getroffen persoon.

Er is net een kind geboren, of er is met succes gesolliciteerd op een nieuwe baan.
Er staat een verhuizing op het programma want het droomhuis is net gekocht.
Er is eindelijk een opleiding met succes afgerond en er komt een geheel invulling van je werk om de hoek kijken.
Er is net groen licht gegeven door een medisch specialist dat je helemaal genezen bent.

Of, (en deze gevallen zijn moeilijker te duiden) iemand heeft eindelijk na een leven lang zoeken, voor zichzelf helder wat ie kan doen om zijn destructieve gedrag om te buigen naar positief gedrag.
De verandering is dat hierdoor haar leven eindelijk, volgens haar, echt de moeite waard gaat worden.

Kortom, er staat de cliënt niets meer in de weg om een volgende fase in te gaan die hem of haar nog totaal onbekend is, maar waarvan verwacht wordt dat die fase hem of haar een groter gevoel van welzijn gaat opleveren.

Paniekvoetbal van je Ego

Maar dan komt het Ego om de hoek kijken.
Jouw Ego bestaat bij de gratie van angst.
Dus het is een kéi in het creëren van angstgedachtes, omdat deze het bestaansrecht van het Ego waarborgen.
Jouw Ego begint aan een weldoordacht potje paniekvoetbal, telkens wanneer jij voor een verandering staat die jou een stuk welzijn, rust en stabiliteit gaat brengen.
En jouw Ego heeft, in tegenstelling tot jouw intuïtie, een DIRECT lijntje naar jouw hoofd.

Dus schiet jij in paniek bij de gedachte aan de mogelijkheid dat dat welzijn wel eens zou kunnen tegenvallen, of zelfs helemaal niet zou kunnen opdagen.
En daar komt ie om de hoek kijken: de ‘afwezigheid van informatie’.

De afwezigheid van informatie

Je bent nog niet eerder in deze specifieke fase van je leven geweest en dus weet je niet hoe het daadwerkelijk gaat zijn.

Je kunt niet weten hoe het gaat uitpakken.

Gaat dat nieuwe kind je inderdaad blij maken? Kun je inderdaad veel meer creativiteit kwijt in die nieuwe baan? Gaat die grote keuken echt zo fijn worden als jij ‘m telkens voor je ziet? En, kun jij werkelijk dat zelfstandige leuke mens zijn dat jij je diep van binnen wel voelt?

Je ziel heeft al besloten om de kans te nemen, de stap te zetten en de gok te wagen.

Jouw lichaam is op zo’n moment als een kind dat maar erop moet vertrouwen dat zijn ouders het goed met ‘m menen.

Het goede nieuws: je hebt een keuze

Herinner je hoe het was toen je voor de eerste keer meeging met je ouders naar het buitenland op vakantie.
Naar een plek waar je nog nooit was geweest.
Waar een taal werd gesproken die jij niet kende.
Waar alleen maar vreemde mensen zouden zijn.

Maar waar het wel vakantie zou zijn. En nieuw. Vol met vooraf beloofde pret, en met beschrijvingen van wat je daar allemaal zou kunnen doen.

Probeer je weer het verwachtingsvolle gevoel voor de geest te halen, een beetje spannend, dat wel, maar je vertrouwde genoeg op de liefde van je ouders om niet echt bang te zijn.

Dat kun je telkens doen, wanneer jouw Ego jouw 'vakantievoorpret' probeert te torpederen.
Stel je voor hoe leuk, interessant, leuk, het zou kunnen zijn. Creëer in je hoofd, terwijl je je Ego even buiten spel zet, een korte film van hoe jij jouw verandering gaat vormgeven. Doe dat niet even, 3 seconden, maar ga er voor zitten.

Neem 3 of 5 minuten om je leven bewust een richting uit te sturen. En ga dan pas verder.

Met andere woorden:
Ga je vakantie vieren en maak je nieuwe vrienden, of ga je krijsend en gillend die auto in en word je pas rustig wanneer je fysiek kunt zien en ervaren waar je uit bent gekomen?
In dat laatste geval kan die reis wel een ellendig veel langer lijken dan die in realiteit is.

Aan jou de keus.

Invloed van ons slaappatroon

Er is echter ook een fysieke factor die maakt dat een heftige irreële angst vat kan krijgen op een persoon.
Deze ligt in iets dat we allemaal weten maar waar we op dat moment aan voorbij gaan:
Ons slaappatroon.

Slapen is zoveel méér dan het fysieke lichaam de kans geven om uit te rusten, te ontspannen en te ontladen.

Gedurende de dag doen zowel ons fysieke lichaam, ons emotionele en ons mentale lichaam indrukken op. Sommige zijn goed voor ons, reiken ons kennis aan, voeden ons als het ware.
Daarnaast zijn er evenzoveel impressies die een naar gevoel achterlaten of bewerkstelligen.

Hoe drukker onze leefwereld, hoe groter de kans op meer negatieve prikkels.

Onze lichamen hebben de nachtrust nodig om al deze impulsen enerzijds te verankeren en anderzijds te transformeren of los te laten.
Dat doen we door ze wel of niet een plek te geven in ons etherische lichaam.

Om dit proces in gang te zetten en af te ronden is ons fysieke lichaam afhankelijk van zowel de invloed van de zon als van de maan.
En die invloed is sterker conform de afstand van die twee hemellichamen tot waar we ons bevinden op onze aarde.

De straling van zon versterkt, verhevigd, de straling van de maan verkoeld en zwakt af.

Hoe langer jouw slapende lichaam kan loslaten onder invloed van de straling van de maan, hoe meer jouw lichaam tot rust komt en verkwikt.

Met andere woorden: hoe later je gaat slapen, hoe minder je kunt profiteren van de verkoelende verzachtende invloed van de maan.

Daarbij komt dat wanneer je laat naar bed gaat, je vaak nog slaapt terwijl de zon al op is en haar invloed doet gelden.
Met andere woorden, onder invloed van de zon in de ochtend slaap je onrustiger en minder diep.

Vaak word je geradbraakt wakker, ook al heb je ‘uitgeslapen’ tot laat in de ochtend.

Logisch, jouw lichaam kon niet transformeren en de negatieve invloeden die niet getransformeerd werden, worden onder invloed van de zon juist weer versterkt en vergroot.

Bij navraag onder mijn cliënten die allemaal spraken van hevige toename van angsten bleek dat ze nagenoeg elke nacht pas na middernacht sliepen, dat hun nachtrust verkort was of dat hun slaap vaak werd onderbroken.

Zodra er een ritme werd ingezet van één tot twee uur vóór middernacht gaan slapen totdat het licht werd was er een duidelijke verbetering merkbaar.

Dus, kort en goed

· Zit je vlak vóór of middenin een verandering in je leven: ga op tijd naar bed en je zult direct een positief verschil gaan voelen.

· Bij irreële angsten: praat erover met iemand die kan luisteren maar die ook twee benen stevig op de grond heeft staan.

· Vergaar zoveel mogelijk adequate kennis over het stuk in je leven dat nu nog onbekend is.

· En, het allerbelangrijkste: vertrouw.

Vertrouw op de eigen-wijsheid van jouw ziel, op je intuïtie en op je gezonde verstand.

Zo zorg je uiteindelijk ervoor dat jouw Ego op de reservebank moet gaan zitten en jij weer controle krijgt over jouw eigen spel.

Zodat jij jouw unieke spel, volgens jouw eigen regels, kunt spelen.

Daar ben je per slot van rekening voor gekomen, nietwaar?